Opgepoetst imago

"Weg met zuur links en zuur rechts", verzuchtte Frank van Buren onlangs op deze site, naar aanleiding van een komische tweet van Alexander Pechtold. Politiek hoeft niet saai te zijn, beetje humor is zeer welkom.

Het is een teken des tijds: de huidige media hangen soms bijna letterlijk aan de lippen van politici om ons, het volk, te bedienen. Heel mooi allemaal, vooral om de kloof tussen de politiek en de samenleving te dichten. We zitten nu massaal op de eerste rang om door politiek Den Haag vermaakt te worden.

Veel politici hebben inmiddels een haat-liefde verhouding opgebouwd met de media. Ze moeten nu niet alleen een goed verhaal vertellen, maar daarbij ook een beetje leuk voor de dag komen, beseffen ze zelf. Niet iedereen is dat talent gegeven. Zelfs als alles uit de kast wordt gehaald, met spindoctors, mediatrainingen en kunstgrepen van grimeurs blijft het soms tobben. Dit bleek eens te meer bij de televisiedebatten voor de verkiezingen. Iemand kan er zomaar genadeloos op worden afgerekend als hij knippert met zijn ogen of als zijn mondhoek zenuwtrekken vertoont.

In korte tijd heeft de beeldvorming in de media een steeds belangrijker stempel op de politiek gedrukt. Agnes Kant - voormalig fractie voorzitter van de SP - bleek daar niet tegen bestand. Haar oprechte verontwaardiging over
zaken die haar na aan het hart stonden deed haar imago geen goed. Te serieus, geen humor, zuur links. Haar voorganger Jan Marijnissen kon ook fel reageren, maar had daarnaast veel scherpe humor. Hij kon zichzelf zijn op een voor de toeschouwer prettige manier.

Iemand anders die de media goed kan bespelen is Geert Wilders. Hij zegt wat hij wil, geeft er een komische draai aan en heeft de lachers op zijn hand. Zelfs zijn rare kapsel lijkt bij te dragen aan zijn imago van eigenzinnig dwars politicus. Hij lijkt image building
zelfs tot een soort kunst te willen verheffen. Veel van zijn uitspraken zijn slecht onderbouwd maar hebben wel het beoogde effect. "Aansprekend politiek theater", is een van de kenmerken van populistische politiek, zoals Anneke van der Veer hier eerder beschreef.

Het is goed dat politici beseffen hoe ze op het publiek overkomen, zolang de inhoud van de boodschap niet verloren gaat in de vorm. Gelukkig zijn er ook politici als Hirsch Ballin, humorloos en met het charisma van een aardappel, die zich weinig van uiterlijkheden aantrekken en gewoon zichzelf blijven. Beetje zuur en saai mag best.