Het huidig onderwijssysteem in Nederland...
Ikzelf heb weinig te klagen qua opleiding. Ik heb netjes mijn opleiding in zeer korte tijd met succes afgerond. Daarbij de steun gehad vanuit het onderwijs dat ik nodig had het te voltooien. Maar dit is mede omdat ik voor mijn vakgebied kon leren en doen. Ervaring opdoen in de praktijk. Mogelijk, omdat ik al werkzaam was in de sector.
Met uitzondering van de horeca-opleidingen poneer ik de volgende stelling: de huidige beroepsopleidingen zijn te breed. Voorbeeld: de zorg. Tegenwoordig word je als student kraamverzorgster, niet enkel opgeleid tot kraamverzorgster, maar moet je ook op de hoogte zijn van de basissymptomen van o.a. dementie. Dit terwijl je niet zou verwachten dat er kinderen ter wereld komen die al dementerend zijn. We gaan niet altijd vooruit vandaag de dag, maar dan nog, zó hard achteruit gaat de mensheid ook weer niet.
Waarom zo breed? Waarom zo massaal? Kwantiteit boven kwaliteit? Het belang van de studenten wordt op deze
manier met voeten getreden.
Een meid van 26 probeert al vanaf haar 16e een diploma te behalen. Door het brede vlak, door het onpersoonlijke en door persoonlijke omstandigheden heeft zij tot op de dag van vandaag nog altijd geen diploma op zak. Ik heb haar om de meest belachelijke redenen zien wisselen van, of school, of opleiding, of ik heb haar een jaar zien overdoen. Nu weten we allemaal dat doorzettingsvermogen een belangrijk onderdeel van een opleiding is, maar dat is niet het enige. Een stage die ontzegd wordt vanwege een ziekte, omdat de school niet voor haar stabiliteit in wil, of kan staan. In dit specifieke geval gaat het om een vorm van suikerziekte. Hoe kan dat? Waarom mag dat? In een land als Nederland moet het toch niet mogelijk zijn dat om dergelijke redenen iemands toekomst ontzegd wordt?
manier met voeten getreden.
Een meid van 26 probeert al vanaf haar 16e een diploma te behalen. Door het brede vlak, door het onpersoonlijke en door persoonlijke omstandigheden heeft zij tot op de dag van vandaag nog altijd geen diploma op zak. Ik heb haar om de meest belachelijke redenen zien wisselen van, of school, of opleiding, of ik heb haar een jaar zien overdoen. Nu weten we allemaal dat doorzettingsvermogen een belangrijk onderdeel van een opleiding is, maar dat is niet het enige. Een stage die ontzegd wordt vanwege een ziekte, omdat de school niet voor haar stabiliteit in wil, of kan staan. In dit specifieke geval gaat het om een vorm van suikerziekte. Hoe kan dat? Waarom mag dat? In een land als Nederland moet het toch niet mogelijk zijn dat om dergelijke redenen iemands toekomst ontzegd wordt?
Nog een voorbeeld. Een jongen van 16. Het jaar netjes afgemaakt maar in verband met de inhoud van opleiding gewisseld. Tot op de dag van uitschrijving hebben zijn ouders geen contact gehad met zijn mentor. De enige keer wanneer er contact is, is als er betaald moet worden voor wat dan ook. Dan kan de mentor wél aan de telefoon hangen. Dit houdt in dat er in een heel collegejaar dus totaal geen contact met de ouders is geweest. Het persoonlijke is er af. De persoonlijke motivatie en aanmoediging die een kind van 16 nodig heeft om een opleiding af te maken, verdwijnt op deze manier totaal. Stel nu dat het er wél was geweest. En die aanmoediging dus ook. Dan had zíjn toekomst er waarschijnlijk heel anders uit gezien.
In Nederland heeft iedereen recht op onderwijs. Ongeacht de herkomst of financiële situatie. Iedereen weet dat dat dit een fabeltje is. Een enigszins scheve interpretatie van de belangrijkste grondwet in Nederland. Niet discrimineren op welke grond dan ook, om het maar even samen te vatten. Ik weet uit ervaring dat er wel degelijk gediscrimineerd word. Niet op ras of huidskleur of afkomst. Maar op financiële achtergrond. Als je vandaag de dag niet in staat bent om het collegegeld of de bijkomende kosten te betalen, kun je goed onderwijs voor je kinderen vergeten.
Iedereen weet dat deze wereld om geld draait. Maar ons onderwijssysteem moet daarop een uitzondering zijn. Het onderwijs is er om onze, en de toekomst van onze kinderen veilig te stellen. Als de huidige generatie stopt met werken, moet er een nieuwe generatie klaar staan om het werk over te nemen en er voor zorgen dat ons land kan blijven draaien.
Ik mag niet klagen in deze wereld. Ik heb mijn visjes op het droge en ik kan ervoor zorgdragen dat mijn kinderen de opleiding en het onderwijs kunnen genieten die ze zelf kiezen. Maar voor velen geldt dat anders. Hoe liberaal ik ook ben. Het onderwijs en de toekomst van onze kinderen en een toekomstige generatie mogen we niet laten afhangen van keuzes en mogelijkheden van hun ouders. Geld bepaalt niet wat je capaciteiten zijn maar wel wat je met je capaciteiten doet!
Auteur: Liberale Media
op 01:00.
Tags:
van NOS:
In een paar weken tijd zijn er al 155 scholen opgedoken waar ouders tegen de regels in toch een borg moeten betalen voor de 'gratis' schoolboeken. Dat meldt de Vereniging Openbaar Onderwijs (VOO). Volgens die organisatie is dit nog maar het topje van de ijsberg.
De VOO is een zwarte lijst aan het opstellen van de scholen en zal die naar het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap sturen. De lijst is samengesteld na klachten van ouders, die zijn gecontroleerd door de VOO. Verwacht wordt dat het aantal scholen nog (flink) zal toenemen, mede naar aanleiding van de berichtgeving vanochtend.
Rond de gratis schoolboeken is afgesproken dat er geen borg, verzend- of administratiekosten verplicht in rekening gebracht mogen worden. De 155 scholen hebben dit wel gedaan. Het ministerie zegt dat de regels duidelijk zijn en dat scholen die ze overtreden aangepakt zullen worden. Hoe dat precies zal gebeuren, is onduidelijk. De VVD en SP hebben onlangs Kamervragen gesteld over de boekenborg, daar wordt binnenkort een antwoord op verwacht.
Ik plaats wel zo mijn twijfel bij de ouders in het stukje. Nemen die dan niet de moeite om er achter te komen hoe hun 16-jarige zoon functioneert?
Neemt niet weg dat er ook vanuit de mentor een actievere houding mag worden verwacht.
Jah eens... dan nog ;) vind ik idd... dat het fabrieken zijn geworden i.p.v. opleidingscentra / scholen...
Je moet altijd oppassen met vermeende causaliteit. Ik ben het met de schrijver eens dat leerfabrieken geen goede associaties oproepen, dat kwantiteit niet boven kwaliteit dient te staan, maar ben niet zo zeker als de schrijver of de afstand tussen docenten, mentoren en studenten of scholieren de afgelopen decennia groter is geworden. Zo was er in mijn middelbare schooltijd (jaren 80) ook niet zo heel veel extra contact buiten de ouderavonden om. Ouders leken wel meer betrokken. Nu informatie steeds makkelijker bereikbaar wordt lijken veel ouders af te haken. Veel informatie is nu digitaal inzichtelijk en communicatie wordt vaak door de ruim aanwezige "secundaire" procesmedewerkers, het ondersteunend personeel, middels brieven en mail aan student of ouders/verzorgers verstuurd. Toch merk ik dat ouders digitaal prima onderlegd zijn, maar toch weinig over hebben om tijd vrij te maken voor het inzien van de resultaten van hun kroost. Mijn docenten van 30 jaar geleden hebben nog niet één procent aan informatie via brieven verstuurd die ik tegenwoordig per mail aan klassen en individuele studenten of ouders verstuur. Synchroon of asynchroon; de communicatie is intenser dan ooit. Bellen, mailen, digitale leerlingvolgsystemen via internet, websites met informatie, digitaal lesmateriaal, portals, E-learning, SMS aan studenten, en ja zelfs -hoewel vrijblijvend- Twitter, alles kan en wordt ingezet.
Vorig jaar nog een coachingscursus met behulp van Transactionele Analyse gevolgd. Kan ik me niet voorstellen bij mijn leraren Duits, Frans, Wiskunde B en economie...
het gaat mij in dit geval niet eens zozeer over het onderlinge contact.. hoewel dit zeker belangrijk is.. en zeker mag er van mij een verschil zijn tussen particulier en openbaar... maar het basis onderwijs moet voor iedereen toegankelijk zijn. En ook moet er een zekere norm nagestreeft gaan worden... Want iemand die na 10 jaar studeren niets heeft behaald.. dat mag toch niet kunnen in een land als dit!
Hoe vaak komt dat voor, John?
Anekdotisch bewijs is niet geldig voor generalisaties. Ik maak me wel zorgen over te hoge cijfers over uitval van bepaalde groepen binnen het voorbereidend en middelbaar beroepsonderwijs. Maar ook daar moeten we het probleem niet bij de verkeerde partij leggen. De eisen voor een startkwalificatie op MBO 2 niveau zijn al erg laag. Scholen worden eerder beticht van het feit dat ze te makkelijk zouden zijn in het loslaten van de eisen en normen dan te moeilijk. En de communicatie is in veel gevallen beter en intensiever dan ooit. Maar scholieren en studenten moeten het uiteindelijk nog wel steeds zélf doen, ook als er persoonlijke problemen zijn, gezinnen slecht functioneren of bij motivatieproblemen. En daar gaat het vaker mis, met of zonder intensieve begeleiding.
Breed onderwijs heeft zo z'n voordelen; je geeft mensen een brede basis om vervolgens sneller en beter door een vervolgopleiding te gaan. Met het oog op een flexibele arbeidsmarkt niet onverstandig, het maakt later omscholen naar mijn idee kansrijker. Daarnaast denk ik dat het voor de meeste 16 jarigen vrij lastig een goede keuze te maken voor een beroep. Snuffelen aan meerdere disciplines in je vakgebied lijkt mij daarom ook wijs. Nadeel is dat een leerling veel stof zal moeten verwerken over onderwerpen die niet dicht bij het hart liggen. Dat is lastig en vereist meer discipline, ik kan mij voorstellen dat dit uitvallers oplevert.
Is het niet een groter probleem dat het een ‘one-size-fits-all’-aanpak is? Als je precies weet wat je wilt, ben je er mee geholpen om daar ook je energie in te stoppen (hoewel een beetje verbreding mi geen kwaad kan om tunnelvisie te voorkomen). Als je het niet weet zou een breder pakket meer gepast zijn.
In mijn studie (Ik ben overigens niet belast met enige kennis van het M/HBO) werd een dergelijke aanpak gefaciliteerd door in het eerste jaar introductievakken op alle disciplines te geven. Het tweede jaar was het keuze moment om een richting te kiezen. Dat gaf de mogelijkheid om eens goed te orienteren op de toekomst. Daarnaast gaf het ook enige breedte waardoor ik overal denk over te kunnen meepraten (zoals hierover). Dit is overigens verloren gegaan met het BaMa systeem, wat 3 jaar generieke basis oplevert (saaai!).
De overige voorbeelden die je geeft zijn schrijnend, maar kan niet inschatten of het incidenten zijn of systeem-fouten (en waar de fout dan precies ligt). Ik steun zeker je statement dat geld hier eigenlijk geen rol mag spelen. De continue pogingen van de overheid om te beknibbelen op beursen kan op de genoemde groep mensen naar mijn idee alleen tot gevolg hebben dat ze er eerder besluiten mee te nokken ipv er harder aan te trekken. Het systeem van gift+lenen werk mi prima, maar mag best wat ruimer dan het nu is.
Overigens mee eens dat de scholen als fabrieken werken. Ik denk dat er vroeger meer 'nonchalance' bestond. Iemand die niet presteert (of mogelijk gaat falen) wordt nu zo snel mogelijk afgewimpeld omdat er anders te lage scores behaald worden door de onderwijsinstelling.
Het zou goed zijn onderwijs te onprofessionaliseren. Laar het maar gerund worden door vakidioten met slechts beperkte kennis van het efficient runnen van een instelling. Zodra het als een bedrijf gerund wordt krijgt iedereen targets, wordt tijd strikt toegewezen en worden de afwegingen harder.
Ik ken overigens geen bedrijfssituatie (en ik kom bij veel bedrijven over de vloer) waar KPI's naar volle tevredenheid werken. Ze brengen focus, en focus op t ene betekent minder aandacht voor t andere.
Dat is nu wat ik bedoel... jij begrijpt het artikel zoals het bedoeld is...
het is niet bedoeld om alles af te zeiken.. enkel de aandacht te vestigen op kleine aanpassingen...
De cultuur van het wip maar want de cijfers... dat moet niet kunnen..
Beinvloedbaar zijn door financien... zo werkt het niet...
iedereen moet kunnen studeren... het doorzettingsvermogen moet er zijn... maar aan de andere kant ook de aandrang vanuit de klas.
Ik ben ooit meerdere malen de les uitgetrapt... omdat ik de les verziekte... maar toen ik dreigde te zakken / blijven zitten kon ik die dubbel gaan inhalen.. om mijn stof weer bij te werken...
DAT BEDOEL IK...!!