Een liberaal gevoel van onbehagen
Zelden schijf ik columns over de politiek, maar het onbehagen borrelt. Het lijkt erop alsof links een soort exclusiviteit heeft bedongen bij de verontwaardiging over een gedoogakkoord met de PVV. Op hoge toon wordt een hoop onzin het net opgeslingerd, met als tragisch dieptepunt ‘historicus’ Jan Dirk Snel op Joop.nl, die reeds in de eerste alinea de Tweede Wereldoorlog er bijsleept.
Artikel 1 van Grondwet
Een zakelijke discussie over de PVV zou over heel andere onderwerpen moeten gaan. De partij van Wilders neemt afstand van artikel 1 van de Grondwet, dat het gelijkheidsbeginsel en het discriminatieverbod vastlegt. Ook wil de PVV een einde maken aan de ‘trias politica’, de scheiding der machten in een democratische rechtsstaat. De PVV is een partij die openlijk discrimineert en de vrijheid van godsdienst en drukpers aantast. Johan Thorbecke zou zich omdraaien in zijn graf.
Het enige argument dat VVD en CDA daar tegenover stellen is dat Wilders niet meeregeert en zijn standpunten derhalve geen kabinetsbeleid worden. Een redenering die principe inruilt voor opportunisme. De vraag is of het buitenland die nuance kan volgen. Kwaliteitskranten als The New York Times spreken steevast over de ‘Dutch Anti-Islam party’ als het over de PVV gaat. Het accepteren van PVV-standpunten doet afbreuk aan onze internationale statuur.
Pijnlijke situaties
Dat het gedoogakkoord met de PVV tot pijnlijke situaties zal leiden, blijkt bijvoorbeeld uit de ophef over het voornemen van Wilders om op 9/11 in New York te protesteren tegen een moskee bij 'Ground Zero'. Pamela Geller, de zeer omstreden aanvoerster van de organisatie die Wilders uitnodigt, noemde Obama een terroristenvriend en vergeleek de Islam met Hitler. Agree to disagree, heren Rutte en Verhagen?…
Waarom horen we zo weinig uit liberale kring? Het CDA is blijkbaar zo pluchegeil dat de 20 zetels verlies alweer vergeten zijn. Maar Mark Rutte noemde Wilders, nota bene in New York, een man met 'inktzwarte denkbeelden'. Heleen Mees wees daar vorige week nog fijntjes op in de NRC. Kennelijk heeft alleen D66 een liberale ruggengraat. Principes en politiek, voor Mark Rutte twee werelden.
Noot van hoofdredacteur Anneke van der Veer:
Dit is een gast bijdrage van Hans Jager (Hoofdredacteur Blikopdebeurs.com)
Auteur: Liberale Media
op 11:30.
Tags:
Mark Rutte,
politiek,
VVD,
Wilders
.
Volg deze reacties via RSS 2.0
Mark Rutte is helaas nog niet tot de jaren des onderscheids gekomen. Verlekkert zich voornamelijk aan een zetel in het torentje. De VVD moet toch sterkere premier-kandidaten hebben.
Ik denk dat het eerder een kwestie van pragmatisme is dan van opportunisme. De ideeën van Wilders kunnen dan inktzwart zijn, hij was wel nodig om het programma van de VVD uit te kunnen voeren, dit bleek met de linkse partijen dus geenszins het geval. Je kunt een land niet leiden op grond van onderbuikgevoelens of die nu negatief of positief gewaardeerd worden. Een land bestuur je met daadkracht en goede maatregelen. Dat je dan bepaalde denkbeelden op de koop toe neemt, die je overigens nog steeds gewoon kunt bekritiseren is de hobbel die je dan gewoon neemt. De VVD neemt liever die hobbel, dan dat het land naar de klote gaat omdat men politiek correct niet samen gaat met iemand die een aantal denkbeelden heeft waar je het niet mee eens bent, en die toch niet kunnen worden uitgevoerd. Ik ben dus blij als VVD-er dat er gekozen wordt voor resultaat met verstand, en dat men zich niet laat leiden door gevoelens van afkeer, waar je tenslotte geen beleid op voert.
@Carla Wijnmaalen, als je het sociaal-economisch programma van Wilders bekijkt, dan is het linkser dan de PvdA. Het enige rechtse is zijn haat van de Islam en nadruk op repressie in de sfeer van veiligheid. Ik snap eerlijk gezegd niet goed hoe dit tot een goed einde kan leiden, maar we zullen zien.
Dat betekent niet dat er niet gewoon ideeen zijn die je pertinent moet afwijzen als je zelf pretendeert liberaal te zijn. En volgens mij vallen een aantal ideeen van Wilders aardig onder die categorie.
Om het VVD programma uit te kunnen voeren heb je dus blijkbaar een minderheid met het CDA nodig. Dat geldt overigens voor veel -zo niet alle- politieke partijen, links midden en rechts, in diverse constellaties, dat ze minimaal een minderheid nodig hebben om hun programma uit te kunnen voeren.
De kracht van ons democratische systeem van evenredige vertegenwoordiging zit in het vormen van een coalitie. Dat was aan de rechterkant - met twee winnaars en de grootste verliezer- niet mogelijk zonder enig opportunisme via gedogen. En in dat gedogen zal het marchanderen beginnen, aangezien niet alleen Wilders -de relatief grootste winnaar- gedoogt, maar ook VVD en CDA zullen moeten gedogen dat onwelgevallige standpunten ter tafel komen.Nu of op termijn, buiten de beladen akkoorden, via media of zelfs binnen de minderheidscoalitie.
Wilders draagt geen directe verantwoordelijkheid en kan altijd zeggen dat dat niet aan hem ligt, maar aan de partijen die hem er niet bij wilden hebben in de coalitie.
Ik kan weinig toevoegen aan de argumenten van Carla Wijnmaalen.
Ik kon het niet beter zeggen. Heb vertrouwen mensen. Over rechts is pro-business en fiscale prudentie. Over links wordt het een bende.
Regeren is niet altijd de beste manier om als partij veel gedaan te krijgen. Vermoedelijk is dat een van de redenen dat er nog zoveel tijd nodig is om tot een soort akkoord te komen.
Ik ben het met de schrijver van deze inzending eens dat we met de PVV een groot risico nemen, met name wat betreft de internationale betrekkingen. De gedoogsteun van de PVV is een soort Hero Brinkman: een ongeleid projectiel die - zelfs bedekt met de mantel van fatsoen van CDA en VVD - moeilijks beheersbaar zal blijken te zijn.