De wind uit de zeilen

Indien er eenmaal een regeerakkoord is, met juist de vermelding dat Wilders mag blijven roepen wat hij wil, terwijl die zaken heel duidelijk niet in het regeerakkoord zullen staan, worden zijn uitspraken hierna pas echt loos. Van te voren is namelijk al duidelijk dat de regering totaal niet
achter enkele van zijn uitspraken staat. Het heeft voor hem dan ook erg weinig zin meer, om bepaalde zaken tegen de regering te gaan roepen. Men kan dan eenvoudig wijzen op het regeerakkoord, en stellen dat het Wilders al duidelijk was, waar CDA en VVD niet achter staan, en dat dus verder benoemen geen zin meer heeft. Wilders hoeft dus op geen enkele manier dan meer moeite te doen de regering te overtuigen van de standpunten waar VVD en CDA niet achter staan. In de oppositie was dat een heel ander verhaal.

De wind is hem hierdoor dus uit de zeilen genomen. Bij voorgaande kabinetten, kon Wilders als geen ander zich afzetten tegen het zittende kabinet. Van alles deugde er niet aan. Hij kon wijzen naar de elite met de linkse hobby's of tegen het niet aanpakken van criminaliteit en klagen over het lot van Henk en Ingrid. Hij stond dus totaal buiten het beleid van de regering. En kon erop schieten wanneer het hem uitkwam. Door hem nu om de tafel te laten zitten bij het bepalen van het regeringsakkoord enerzijds en het bepalen van het gedoogakkoord anderzijds, wordt Wilders alle grond ontnomen om straks tekeer te gaan tegen het zittende kabinet. Hij wist namelijk precies van te voren wat wel en wat niet in het regeerakkoord terecht zou komen. Het heeft voor Wilders dus geen enkele zin meer om tegen het kabinet stevige oppositie te voeren. Hij kan hooguit nog sputteren dat het CDA en de VVD het met bepaalde standpunten van hem niet eens zijn.

Maar zoals gezegd, dat wisten alle drie de partijen van te voren al. CDA en VVD kunnen dus eenvoudig stellen, als hij hierop wijst, dat dit dus al bekend is en Wilders hun standpunt dus al heeft vernomen. Dan is alle wind dus uit Wilders zeilen genomen, en heeft stevige oppositie dus geen enkel draagvlak meer voor de PVV. Dus de oppositierol is hem in deze vorm al ontnomen, en het uitvoeren van een aantal van zijn extreme standpunten is daarnaast ook nog van te voren als onmogelijk afgeserveerd. Het enige wat hem dus nu nog rest, is wat zinloos roeptoeteren waar de regering dus eenvoudig de onverschillige schouders over op kan halen, ze hoeven er dus, meer dan ooit het geval was, niet meer op in te gaan.